به گزارش روابط عمومی اداره کل زندان های استان مازندران، با توجه به تمام تلاش های صورت گرفته از سوی زندان قائمشهر و مددکاران اجتماعی اخذ رضایت از اولیاء دم در این پرونده میسر نشد و زمان اجرای حکم اعدام فرا رسید.

ابتدا مادر و برادران مقتول مصمم به پای چوبه دار آمده و با رایزنی های صورت گرفته تغییری در تصمیم خانواده مقتول ایجاد نشد.

زندانی در جایگاه قرار گرفت و طناب را برگردن زندانی قرار دادند، مادر با چهره محزون وچشمان اشکبار به سمت ضامن چوبه دار رفت، برخی از مسئولین قضایی و امنیتی ناامیدانه در حال ترک محوطه اجرا بودند یا پشت به چوبه دار وایستادند تا صحنه دردناک را نبینند.

مادر مقتول با صدای بلند فریاد زد: اعدامت می کنم تا دل هیچ مادری را بدرد نیاری، برای یک مادر دردی بالاتر از مرگ فرزند نیست، فهمیدی؟

سپس دستانش را به جای کوبیدن بر اهرم چوبه دار بر بدنه فلزی کوبید و سکوت چند ثانیه ای محوطه را در فراگرفت ، گویا نفسها هم به بند آمده بود، حتی برادران مقتول جرات نگاه کردن به چوبه دار را نداشتند، اما به ناگاه اولین صدا از سوی قاتل بلند شد وگفت: یا امام رضا(ع) کمک کن!

همگی غافلگیر شدند، مادر قبلا در تنهای خود با خدا و امام هشتم (ع) معامله کرده بود و حتی به فرزندانش هم نگفته بود که تصمیم آخرش چیه.

بعد از فریاد زندانی همه به محوطه چوبه دار بازگشتند و فرزندان از اقدام مادر مبهوت و حیرانند، ولی احترام نگه داشته و چیزی نگفتند. مادر با صدا بلند و گریه کنان گفت: تو مادر داری، نمی خواهم مثل من یک عمر از داغ فرزندش بسوزد، به خاطر خدا و امام رضا (ع) بخشیدمت، اما شرط دارم، باید بالای دار به چند سوالم جواب بدهید و عمل کنید، در غیر اینصورت اعدامت می کنم.

اول اینکه باید به شعائردینی پایبند باشی، نماز بخوانی، روزه بگیری، قرآن بخوانی و در برنامه های مذهبی شرکت فعال داشته باشی.

دوم اینکه پسرم مهندس بود، تو هم  باید درس بخوانی، برای ادامه زندگی جدیدت لازمه، تمام هزینه درس خواندت را هم پرداخت می کنم.

در نهایت مهر مادرانه و توکل و توسل مادر به خداوند مهربان و ائمه اطهار(ع) موجب رهایی یک زندانی محکوم به قصاص نفس از حکم اعدام شد.  

انتهای خبر/