خداوند در سوره رعد آیه 28می فرماید:«الَّذِینَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللَّهِ أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»// آنها کسانی هستند که ایمان آورده‏اند، و دلهایشان به یاد خدا مطمئن (و آرام) است؛ آگاه باشید، تنها با یاد خدا دلها آرامش می‏یابد».

احساس ناآرامی در زندانیان گاه آنان را خسته مایوس می نماید و قرآن می شود تنها مأمن و پناهگاهشان.

محمدرضا از جوانانس است که در کانون اصلاح و تربیت شیراز با فعالیت های قرآنی و تئاتر آشنا شده و وقتی از زندگی خسته و آزرده می شود به سراغ قرآن می رود و آرامشش را با تلاوت و تدبر در آیات قرآنی کسب میکند.

وی تئاتر را نیز عامل اصلاح رفتار و آرامش روان شناخته و به ظرفیت تئاتر بعنوان مولفه درمانگر باور دارد.

پیامش به همسالانش این است که به بیراهه نروید تا همانند او پشیمان و نادم، به عبرت سایرین تبدیل نشوند. او معتقد است تلخی نصیحت های والدینش میتوانسته شیرینی زندگی شرافتمندانه اش را تضمین کند. این نصیحت ها برای زندگی ضروری هستند. والدین و معلمان و دوستان خردمند و آگاه میخواهند به افراد کمک کنند تا سهمی در موفقیت ما داشته باشند.«گفتگویی از عطیه فرح»

انتهای خبر/.