آزاده‌ای که از درد و امید، از رنجی که به مقاومت تبدیل شد، در جمع کسانی نشسته که شاید هر کدام داستانی پر از حسرت و اشتباه دارند.

صدای او، پر از آرامش و خاطراتی از همدلی است، زندانیان را به سفری در دل تاریخ می‌برد؛ جایی که جوانان و نوجوانانی، با دستانی خالی اما قلبی پر از ایمان، از میهنشان دفاع کردند. در آن لحظات، زندان و محدودیت شاید برای لحظاتی محو شده و جای خود را به تصویری از امید، پایداری و شروعی دوباره داده باشد. حاج احمد، با روایت‌هایش، شاید چراغی از امید را در دل کسانی روشن کرده که در جستجوی فرصتی برای تغییرند.