چشم‌های گریان به در دوخته شده و نوای رضا رضا فضا را پر کرده بود. دقایقی بعد کاروان حامل پرچم سبز بارگاه امام رضا(ع) از راه رسید. دل‌های شکسته چون کبوتران حرم، پرچم امام غریب را در آغوش کشیدند. هر کس راز دل خود را با امام خود در میان می‌گذاشت.